Houd vooral je muts op!

Is dit wat je denkt dat je ziet?

In de groep van gecertificeerd Vlinder & Slak trainer Suus van Schadewijk zat een jongetje dat best een beetje verlegen was. Een 'echt Slakje', zo aan de buitenkant. "Hij kwam eerst alleen met oorwarmers binnen, de week erna met een muts eronder en de week daarna met een zonnebril." Probeerde deze jongen zichzelf te verbergen en te beschermen? Vond hij de training wel leuk? "

Twinkeloogjes

"Je kunt hier van alles over denken", vertelde Suus me aan de telefoon. Maar ze koos ervoor om het "te laten zijn en te zien wat er gebeurde". Iets dat we vanuit de Methode aanmoedigen: het kind op zijn eigen ritme en tempo mee laten bewegen in de groep, vanuit vertrouwen en verbinding.

Deze jongen gebruikte de oorwarmers intuïtief om zich even af te kunnen sluiten leek het. "Aan het begin van de les vond deze jongen het best wel spannend en hiermee beschermde hij zichzelf eigenlijk. Maar gedurende de les gaat alles áf en uit en zie je hem zó ontspannen.Dan staat hij zó open op een fijne manier, met twinkeloogjes en een glimlach. En dan gaat hij kletsend de deur uit."

Ontroerd

Dit is zo mooi... ik had echt tranen in mijn ogen toen Suus me dit vertelde. Ontroering over de innerlijke wijsheid van dit kind, dat zo prachtig ' in beeld kwam' én de wijsheid van Suus om als trainer dit te laten 'zijn', haar eigen gemoedsrust behield en hem zijn eigen manier liet vinden om in de groep te zijn.

Veiligheid voelen: polyvagaaltheorie

En dit is tegelijkertijd ook zo waar de Vlinder & Slak methode over gaat: over de veiligheid en het vertrouwen vinden om jezelf te kunnen zijn, durven zijn. In alles. En dat wordt vanuit de theorie goed ondersteunt. Want als de polyvagaaltheorie ons iets leert over onszelfs als mens, dan is het wel dat we veiligheid nodig hebben én hoe we die kunnen bereiken. (Meer weten over de polyvagaal? Check de MethodeMethode en Opleiding)

Deze jongen had bij de start van de lessen eerst echt nog de veiligheid nodig van al die koesterende materialen om zich heen.

De muts, de oorwarmers.

De zonnebril.

En dan merkte hij gaandeweg dat het écht veilig was, dat hij zich kon ontspannen en dat alles langzaam afgepeld kon worden, helemaal er kon zijn, in de les.

Ons zenuwstelsel is constant aan het 'checken' of de omgeving veilig is: fysiek, emotioneel, mentaal. Hoe mooi dat trainer Suus deze jongen de ruimte gaf om dit spelenderwijs te ontdekken. Zodat hij én een Slak mocht zijn én zijn eigen Vlindervleugels mocht ontdekken, op zijn eigen (slakken)tempo en op zijn eigen manier.

Levensles

Chapeau voor deze jongen en voor trainer Suus. Wat een belangrijke levensles is hier geleerd. En wat een mooie inspiratie voor deze blog, zodat jij als lezer je misschien ook geïnspireerd voelt om vanuit vertragen, verbinden en erkennen wat je nodig hebt, veilig in de wereld te zijn. Vol vertrouwen en veerkracht!